အြန္လုိင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ စကားစျမည္

အြန္လုိင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ စကားစျမည္

- သူရႆဝါ -

တစ္ခုေသာ ႐ံုးပိတ္သည့္ ဥပုသ္ရက္ တစ္ရက္၏ မနက္ ေစာေစာတြင္ ေမာင္ဝါဝါ တစ္ေယာက္ စိတ္အႀကံ ေပါက္သည္ႏွင့္ ႀကံဳတုန္း ႀကံဳခိုက္ တစ္ကိုယ္ေရ ဥပုသ္ ေစာင့္၍ ဘုရားတြင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ငါးပါးသီလ ခံယူျဖစ္ ေလ၏။ မနက္ပိုင္း ငါးပါးသီလ ယူၿပီးေနာက္ ဘာမွလည္း လုပ္စရာ မရွိသည္ႏွင့္ ေမာင္ဝါဝါလည္း ကြန္ပ်ဴတာ ကေလးဖြင့္၊ အြန္လိုင္းေပၚ တက္၍ ဟိုေမႊ ဒီေမႊ လုပ္၍ ေနေလ၏။ ထိုအခ်ိန္ မွာပင္ ေမာင္ဝါဝါ၏ ကြန္ပ်ဴတာ ထဲမွ မီးခိုးလံုး ႀကီးမ်ား ေပၚလာကာ ထိုမီးခိုးလံုး မ်ားထဲမွ နတ္ဝတ္ နတ္စားႏွင့္ လူႀကီးတစ္ဦး ထြက္၍ လာေလၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟု ဆိုကာ ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ အခ်ီအခ် စကားမ်ား ေျပာေလေတာ့ရာ အဆိုပါ အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ ေျပာမိသည့္ စကားစျမည္မွာ ေအာက္ပါ အတုိင္းပင္ ျဖစ္ေလ ေတာ့၏။

“ငါသည္ကား အင္တာနက္ တ႐ိုး ပိုင္စံစိုးသည့္ အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ေတာ့သကိုး”

“ဘယ္လို .. ဘယ္လို ၊ အြန္လိုင္းေစာင့္ ဟုတ္သလားဟင္”

“အိမ္းလကြယ္ .. ၿမိဳ႕ကို ေစာင့္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္၊ ႐ြာကို ေစာင့္ေတာ့ ႐ြာေစာင့္နတ္၊ အိမ္ကို ေစာင့္ေတာ့ အိမ္ေစာင့္နတ္ … အင္တာနက္ အြန္လိုင္းကို ေစာင့္ေတာ့ အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ေပါ့ဟဲ့”

“ဟင္ … အဲလိုႀကီးလား … မသိပါဘူး၊ ဇာတ္ေခါင္းကြဲ လာတယ္ ေအာင့္ေမ့လို႔ ၾကည့္ေနတာ”

“မိုးတြင္းႀကီး ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မငွားတာနဲ႔ ဇာတ္ေခါင္းကြဲ ဟဲဟဲ… ဟာ … ဒီအေကာင္ ငါ့ကိုမ်ား ပမာမခန္႔နဲ႔၊ မင္းတုိ႔ သံုးတဲ့ အြန္လိုင္း ဆိုတာႀကီးကို ငါ ေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္ရႈ ေပးေနတာကြ၊ အြန္လိုင္းမွာ တစ္ခ်ိန္လံုး အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး အမ်ားသူငါ မၾကည့္သင့္ မဝင္သင့္တဲ့ ဟိုဆိုက္ ဒီဆိုက္ ေတြကို ပိတ္တန္ပိတ္ ဖြင့္တန္ဖြင့္ အၿမဲတမ္း လုပ္ေပး ေနတာ ဘယ္သူ မွတ္သလဲ .. ဘယ္သူ မွတ္သလဲ”

“နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးလား …”

“မဟုတ္ဘူး .. ရတနာပံု တယ္လီပို႔”

“ဟာ … အေကာင္းမွတ္လို႔ .. ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဘာစိတ္ကူး ေပါက္လို႔ ေရာက္လာ တာလဲဟင္ နတ္႐ႈပ္ႀကီး”

“နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး လုပ္ပါဟ … ေအး .. မင္း ငါးပါးသီလ ယူထားတယ္ နာမည္ခံၿပီး အြန္လိုင္းေပၚ ေရာက္ေနလို႔ အကုသိုလ္ေတြ ႀကီးကုန္မွာ စိုးတာနဲ႔ ငါလာၿပီး သတိေပး တာပဲ”

“ဟင္ … ငါးပါးသီလ ယူၿပီး အြန္လိုင္း တက္တာ အကုသိုလ္ ျဖစ္တယ္ ဟုတ္လား၊ ႀကံႀကီးစည္ရာ နတ္ရႈပ္ႀကီး ရယ္ ..”

“ေဟ့ေကာင္ … နတ္ရႈပ္ႀကီး မဟုတ္ဘူး၊ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပါလို႔ မင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါ ေျပာရမလဲ .. ထားပါ .. ငါးပါး သီလ ယူၿပီး အြန္လိုင္းေပၚ တက္လာတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မင္းရဲ႕ သီလေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား က်ိဳးသြားၿပီ သိရဲ႕လား”

“အာ … မျဖစ္ႏုိင္တာ .. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွလည္း မလုပ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ သီလက်ိဳး ရမွာတုန္း ..”

“ေအာင္မာ … မင္း အခုနက ကြန္ပ်ဴတာ ဖြင့္၊ ကက္စပါစကီး ဖြင့္ၿပီးေတာ့ တကြိကြိနဲ႔ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြ သတ္ေနတာ ငါမသိဘူး ေအာင့္ေမ့လို႔လား”

“ဟုတ္တယ္ေလ … ဗိုင္းရပ္စ္ ကိုက္ေတာ့ စက္ေလး ေနလို႔ ရွာသတ္တာ .. ကက္စပါစကီး ေကာင္းတယ္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕”

“ေအး .. သတ္ေလ … အဲဒီလို ဗိုင္းရပ္စ္ သတ္ၿပီ ဆိုကတည္းက မင္း သီလတစ္ပါး က်ိဳးသြားၿပီ .. အဲဒါ ပါဏာတိ ပါတာ ကံကို မင္းက်ဴးလြန္ လိုက္တာပဲ”

“အလို … ကြန္ပ်ဴတာ ထဲမွာ ဒုကၡ ေပးေနတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ကို သတ္တာေလ … သက္ရွိ သတၱဝါကို သတ္တာမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔”

“ဟ … သူတို႔လည္း သက္ရွိပဲ ေလကြာ .. အေသႀကီးေတြ မဟုတ္ဘဲ အသက္ရွိ ေနလို႔ မင္း ကြန္ပ်ဴတာ ထဲမွာ သူတို႔ ေလွ်ာက္ေမႊ ေနႏိုင္တာ ေပါ့ကြ … ဒီေတာ့ မင္း ပါဏာတိ ပါတာကံ တစ္ပါးက်ိဳး သြားၿပီ .. ေျဗာင္ မျငင္းနဲ႔”

“ဒုကၡပါပဲ .. အင္းေလ .. ထားပါေတာ့ တစ္ပါးက်ိဳး သြားၿပီဆိုလည္း .. ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့ ေလးပါးကို ဘာဆို ဘာမွ မခ်ိဳးေဖာက္ ဘူးေလ”

“ဘာလုိ႔ မခ်ိဳးေဖာက္ ရမွာလဲ … မင္း အဒိႏၷာဒါနာ ကံလည္း က်ိဳးေနၿပီ သူခိုးေလးရဲ႕”

“အို .. စြပ္စြပ္နဲ႔မွ စြဲစြဲ .. ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႔ဆီက ဘာခိုး ေသးလို႔တုန္း၊ ေသခ်ာမွ ေျပာပါဗ်ာ”

“မင္းအခု သံုးေနတဲ့ ကက္စပါ စကီးေရာ .. မင္း ခုနက သြင္းထားတဲ့ ေဆာ့ဖ္ဝဲ ေတြေရာ တန္ရာတန္ေၾကး ပိုက္ဆံေပး ဝယ္ၿပီးသံုးတဲ့ ဖူးလ္ဗားရွင္း တစ္ခုမွ မပါဘူးေလ … အလကား ရတဲ့ ထ႐ိုင္ရယ္ ဗားရွင္းကို သြင္းၿပီးေတာ့ အဲဒါကို ဖူးလ္ဗားရွင္း ျဖစ္ေအာင္ အြန္လိုင္းကေန Keygen ေတြ၊ Crack ေတြ၊ Patch ေတြ ခိုးရွာၿပီး မတရား နည္းနဲ႔ ဖရီး သံုးေနတာ ငါမသိဘဲ ေနမလားကြ”

“အဟီး .. ဒါေတာ့ ဟုတ္သား .. အဲဒီလို ကီးဂ်န္ေတြ၊ ခရက္ေတြ ရွာၿပီး ဖူးလ္ဗားရွင္း ျဖစ္ေအာင္ သံုးတာ ခိုးမႈ ေျမာက္တယ္လား၊ သားမွ မသိဘဲကို”

“ေအး .. အဲဒါ ခိုးတာပဲ .. ကုန္ကုန္ ေျပာလိုက္မယ္ .. မင္းအခု သံုးေနတဲ့ ဝင္းဒိုးဆဲဗင္း ေတာင္မွ မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္ ကေန လုိင္စင္ ဗားရွင္းကို ပိုက္ဆံ ေပးၿပီး မင္းဝယ္သံုး တာမွ မဟုတ္ဘဲ … ခရက္ လုပ္ၿပီးသား ဝင္းဒုိးကို စီဒီဆိုင္ ကေန တစ္ေခြ ငါးရာ ေပးဝယ္ၿပီး တင္ထားတာခ်ည္းကြာ …”

“အဲ .. အဲဒါက ကၽြန္ေတာ္ ခိုးတာ မဟုတ္ဘူးေလ …”

“အို .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ဒါလည္း ခိုးရာပါ ပစၥည္း လက္ခံတာ၊ မင္းလည္း အမႈတြဲပဲ .. မျငင္းနဲ႔ .. ဒီေတာ့ မင္း အဒိႏၷာဒါနာ ခိုးမႈလည္း ေျမာက္ၿပီ ဆိုေတာ့ သီလ ႏွစ္ပါး က်ိဳးၿပီ”         

“က်န္တဲ့ သံုးပါးေတာ့ လံုပါေသး .. နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရယ္”

“ေအာင္မာ … မင္း ကာေမသုမိစၦာစာရာ ကံလည္း က်ိဳးေနၿပီကြ သိရဲ႕လား”

“ဒုကၡပါပဲ .. သမာဓိ မတည္ၿငိမ္ေအာင္ လာလုပ္ေနတယ္ … ဘာလို႔ အဲဒါလည္း က်ိဳးရ ျပန္တာတုန္း”

“ေလသံကိုက မ႐ြံ႕မရဲနဲ႔ … ဒီမယ္ ေမာင္ဝါဝါ မင္း ဒီေန႔ အြန္လိုင္းေပၚ တက္တက္ခ်င္း ေဖ့စ္ဘုတ္ထဲဝင္၊ ၿပီး … မင္း ႀကိတ္ႀကိဳက္ ေနတဲ့ အြန္လိုင္းက ေကာင္မေလးရဲ႕ ေဝါလ္ေပၚ သြား၊ ၿပီး .. သူ တင္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ ၾကည့္၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲ ကေန ငါ့ရည္းစားေလး ျဖစ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ .. တစ္ရက္ ေလာက္ေတာ့ ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ တြဲသြား တြဲလာ လုပ္ခ်င္လိုက္တာ ဆိုၿပီး မင့္စိတ္ထဲက ႀကိတ္ျပစ္မွား ေနတာ ငါသိတာေပါ့ကြ”

“သိလိုက္ရျပန္ၿပီ … အထင္ မလြဲပါနဲ႔ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရယ္ … တဏွာေတြ ရာဂေတြ ကၽြန္ေတာ့္မယ္ ကုန္ပါၿပီ”

“ေအးေလ … ကိေလသာ တစ္ေၾကာပဲ တင္းက်န္ခဲ့တာ မဟုတ္လား … မျငင္းနဲ႔ကြ … သူမ်ား သားပ်ိဳ သမီးပ်ိဳကို မင္းစိတ္ထဲက ျပစ္မွား ေနတယ္ ဆိုကတည္းက အဲဒါ ကာေမသု က်ိဳးၿပီကြ … သိရဲ႕လား”

“ျငင္းလို႔မရေတာ့လည္း ထားလိုက္ပါေတာ့ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရယ္ … မုသာဝါဒေတာ့ မက်ိဳးေသး ဘူးေနာ္ … အခုထိ မနက္ ကတည္းက ဘယ္သူ႔မွ လိမ္မေျပာေသးဘူး”

“လိမ္သာ မေျပာတယ္ … မင္း ေဖ့စ္ဘုတ္ ထဲမွာ ဟိုလူ ဓါတ္ပံုတင္လည္း မႀကိဳက္ဘဲနဲ႔ လိုက္ခ္လုပ္၊ ဒီလူ စေတးတပ္စ္ တင္လည္း သေဘာမက်ဘဲ လိုက္ခ္လုပ္နဲ႔ .. အဲဒါ လိမ္ေနတာ”

“အို .. ဒါေတာ့ လူမႈေရး အရ ….”

“လူမႈေရးေတြ ဘာေတြ လာမေျပာနဲ႔ … မႀကိဳက္တာကို ႀကိဳက္တယ္ ဆိုၿပီး လိုက္ခ္ေတြ စြပ္ႏွိပ္ေန ကတည္းက မုသာဝါဒ ကံကို မင္း မိုးေလာက္ႀကီးက်ဴးလြန္ မိလ်က္သား ျဖစ္ေနတာ ပဲေပါ့ကြ”

“နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး လာမွပဲ ငါးပါးသီလ ခံၿပီး ကတိမတည္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သီလ မရွိတဲ့ အေကာင္ႀကီးမွန္း သိရေတာ့တာရယ္ … ကဲ .. တစ္ပါးပဲ က်န္ေတာ့တယ္၊ သုရာေမရယ မူးယစ္ ေသရည္ ေသာက္သံုးၿပီး ရမ္းကားျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ ပါ၏ ဆိုတဲ့ သီလလည္း တစ္ဝက္တိတိ က်ိဳးေနပါၿပီ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရယ္”

“ေဟ … မင္း အရက္ေတြ ေသာက္ထားလို႔လား .. ေနပါဦး .. က်ိဳးတယ္ ဆိုလည္း သီလ တစ္ပါးလံုး အျပည့္ က်ိဳးေပါ့ကြ .. ဘယ့္ႏွယ္ တစ္ဝက္တိတိ က်ိဳးရတယ္လို႔”

“ဟင့္အင္း .. တစ္ဝက္တိတိ .. ဖစ္ဖတိ ဖစ္ဖတိပဲ … အဲဒီလို က်ိဳးတာလည္း နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ဆိုင္ကို ဆုိင္တယ္”

“ဘာဆိုင္လို႔လဲ … ငါ့ဟာငါ ေနတဲ့ဟာ”

“ဆိုင္သမွ သိပ္ဆုိင္ … မနက္ အြန္လိုင္းတက္ ကတည္းက အီးေမးလ္ စစ္ခ်င္လို႔ ဖြင့္ေနတာ အခုထိ တက္မလာဘူး … Loading ဆိုတဲ့ စာတန္းနဲ႔ အလံုးေလးက မနက္ ကတည္းက အခုထိ လည္ပဲ လည္ေနတာ .. အဲဒါကို ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း အခု မူးေနၿပီ … ေသရည္ ေသာက္ၿပီး မူးလည္း မူးတာပဲ … မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးၿပီး မူးတာလည္း မူးတာပဲ … အခု ဒီအလံုးကို ၾကည့္ရင္း လည္ၿပီး မူးတာလည္း မူးတာပဲ … မူးယစ္ေစတတ္တဲ့ ေဆးဝါး အရက္ေတြ မေသာက္ဘူး .. ဒါေပမယ့္ မူးတယ္ … ဒီေတာ့ တစ္ဝက္တိတိ သီလက်ိဳး ေနၿပီ … အဲဒါ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးေၾကာင့္ပဲ … အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး လုပ္ေနၿပီး ေကာ္နက္ရွင္ ေလးမွ ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ေပးတာ … အဲဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း လိုလို မူးေနရတာ … အခု ကၽြန္ေတာ္ သီလက်ိဳးတာ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး တာဝန္ပဲ … အဲဒါ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဘယ္လို ေျဖရွင္း ေပးမလဲ .. ေျပာ”

“အဟီး … အဟဲဟဲ .. ဒါကေတာ့ ဒီလိုရွိတယ္ မဟုတ္လား … ဟိုေလ … အခုပဲ အြန္လိုင္း နတ္ေစာင့္မ်ား အစည္းအေဝး ရွိသတဲ့ .. မက္ေဆ့ခ်္ ပို႔တယ္ … သြားလုိက္ဦးမယ္ေနာ္ … ေနာက္ အားေတာ့လည္း ထပ္လာလည္ၿပီး စကား ထပ္ေျပာ ၾကတာေပါ့ ေနာ့ … ေမာင္ဝါဝါ အလိမ္မာဆံုး ေကာင္ေလး … ဟဲ … သြားမယ္ေနာ္ … တာ့တာ”

ထိုသို႔ ေမာင္ဝါဝါမွာ လည္ေနေသာ Loading အေၾကာင္း ျပ၍ ၿခိမ္းေျခာက္ လုိက္ေသာ အခါတြင္မွ အြန္လိုင္းေစာင့္ နတ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ ယီးတီးယားတား ေဝေဝဝါးဝါး ေျပာဆိုကာ အေျဖ မေပးဘဲ ထြက္ခြာ၍ သြားေလ ေတာ့၏။ ေမာင္ဝါဝါလည္း က်ိဳးၿပီးသား သီလမ်ား မထူးေတာ့ ဟုေတြးကာ တစ္ေနကုန္ ဗိုင္းရပ္စ္ေလး သတ္လိုက္၊ ခရက္ ကီးေလး ရွာလိုက္၊ ေကာင္မေလး ပံုေတြ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ သြားၾကည့္လိုက္၊ မႀကိဳက္ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ လိုက္ခ္ လုပ္လိုက္၊ တစ္ေနကုန္ Loading ႀကီးကလည္း လည္ေနလိုက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး အြန္လိုင္း တက္၍သာ ေနေလ ေတာ့သတည္း။

၃၀ - ဇူလိုင္ - ၂၀၁၂

TechSpace Journal

Volume (1), Issue (18)